Hey Rianne, Jouw reactie op onze netwerk meet up is zo herkenbaar. Ik ging met een enorme smile op mijn gezicht weer richting de Achterhoek. Gelukkig had ik nog 1,5 uur rijden voor de boeg om alles te laten landen. Want wat hebben we een gezellige, maar zeer nuttige dag gehad met zijn vieren. En wat vond ik het heerlijk om zo’n groot zakelijk succes bij Smulpaapje te mogen vieren. Prachtig begin van deze meet ups. Mijn top 5, in willekeurige volgorde, waar ik met mijn bedrijf graag zou willen ondersteunen. Triple Double Het sportmarketing bedrijf van Bob van Oosterhout. Wanneer ik de site en wanneer ik de social mediakanalen bekijk van dit bedrijf dat zie ik vooral 1 ding. ENERGIE! Heel veel positieve energie. Elke werknemer straalt! Ze zijn gevestigd in het SX Eindhoven een gebouw volgestopt met Sport, Marketing en Media. Alles op 1 plek, een briljant iets. Ik zou er al een dagje stilletjes in een hoekje willen zitten om mee te krijgen wat er zich allemaal op de vloer afspeelt. Bob, ik hoop dat we binnenkort eens die kop koffie gaan doen. Long overdue. ATPI Sports Events De naam zegt het al. Events en sport. De ultieme combinatie. Het betreft niet alleen Voetbal EK's en WK's, maar bijvoorbeeld ook de Volvo Ocean Race of de Olympische spelen. Ze verzorgen tickets, hotels, hospitality, organiseren evenementen, etc. Ze pakken alles op om te zorgen dat de klant een geweldige ervaring heeft bij een van hun georganiseerde reizen. Dat zit dus ook in mijn bloed. Het willen creëren van prachtige herinneringen. Dan zie ik ook nog dat een mooi bedrijf als deze, maar 724 volgers heeft op Twitter... Dat kan vele malen beter. Helden Magazine Het magazine dat Frits en Barbara Barend hebben opgezet. Ze hebben het cross mediaal ook enorm goed opgezet. Het is zoveel meer dan alleen een magazine. Neem maar eens een kijkje op het YouTube kanaal van Helden Magazine. Het lijkt me heerlijk om te kunnen meedenken over nieuwe rubrieken, schrijven van columns, meewerken aan het succes van hun YouTube kanaal. UEFA Ja, ik weet het, er is zeer veel te doen rondom de UEFA. Maar toch… als voetballiefhebber is dit toch behoorlijk ultiem. Het idee dat je zou kunnen meewerken aan de organisatie rondom de EK’s, Champions League of Europa League wedstrijden. Met desbetreffende teams hotels zoeken voor hun verblijf. Voor aankomst de hotel controles uitvoeren, programma’s maken, busvervoer organiseren, velden checken, stadions checken, omgang met de pers. Noem het maar op! Dat lijkt me een absolute droom! Wereld Natuur Fonds Iets compleet anders! Maar degene die mijn blog hebben gelezen: ‘Mijn ultieme droom heeft niets met voetbal te maken’ (mijn-ultieme-droom-heeft-niets-met-voetbal-te-maken.html) voelde hem wellicht al aankomen. Ik ben dol op dieren en de natuur. Het liefst trek ik elke dag de jungle in op zoek naar slangen, spinnen, apen etc etc. Ik vind het hartverscheurend om te zien hoe de mensheid deze prachtige wereld kapot maakt. Zoveel onschuldige dieren zijn hiervan de dupe. Ik zou mij met alle liefde van de wereld willen inzetten om moeder natuur te helpen al haar moois voort te laten bestaan. Wat een heerlijke vraag was dit. Dan nu mijn vraag aan jou. We hebben de laatste tijd ook contact ivm het huren van jouw huis in Ibiza, ik merk dat jij zo enorm veel liefde in dat huis en Ibiza zelf stopt. Wat ik me afvraag: Heb je er weleens over nagedacht om meer huizen op Ibiza te gaan verhuren en op welke manier zou je dat dan aanpakken? Liefs, Ell
0 Reacties
In trainingskamp met Engels jeugdteam. Een week lang trainingskamp met 43 jongeren en 4 trainers. Wedstrijd spelen bij onder andere ADO Den Haag. 2x een wedstrijd verliezen en de laatste nipt winnen. Wat een feest. Leuke uitjes, rondleiding door Den Haag, rondleiding door Amsterdam, dagje relaxen aan het strand. Elke busrit een andere DJ. Qua muziek werden ik en de trainers daar niet heel gelukkig van, maar ach. Wanneer de jongens na een lange intensieve dag in bed liggen, bespreken de trainers en ik de dag nog eens door onder het genot van een drankje. Stiekem mijn favoriete moment van zulke dagen. Al is het dan wel, laat naar bed en veel te vroeg weer aan het rennen, maar oooow wat geniet ik daar van. Rondleiding De Hoge Veluwe. Lieve vrienden (Ilian van lifeandleaves.com) nodigden ons uit om met een boswachter, Henk, op pad te gaan. Na een kop koffie bij Henk, liepen we de Hoge Veluwe op en we mochten blijven tot na sluitingstijd om te genieten van het burlen van de edelherten. Ik heb niet vaak zoiets magisch mogen meemaken. Ik heb onder andere door de jungle van Borneo, Costa Rica, Guatemala en Sri Lanka mogen trekken. Helemaal geweldig. Maar… op een half uur rijden van onze woonplaats, ligt De Hoge Veluwe. Minstens zo mooi. Onze boswachter werkt er al 36 jaar, dus hij vertelt ons van alles! Onder het genot van een prachtige maan, allemaal lekkere hapjes en goede wijn, genoten we van de edelherten die een chickie probeerden te scoren door middel van loeihard te burlen. En Henk voorzag ons van allerlei mooie weetjes. Wist je trouwens, dat reeën een vertraagde zwangerschap hebben? Ze raken dus al zwanger aan het einde van de zomer, echter gaat het vruchtje pas groeien wanneer ze in de winter genoeg voedingsstoffen binnen krijgen. Dat is nogal briljante oplossing van moeder natuur. Ilian, Vincent en Henk, enorm bedankt voor deze prachtige avond! Samenwerken met mede ZZPers. Het begon met een blog van Rianne Toussaint, daarna kreeg zij een antwoord op in mijn blog. En door een tweet die kwam het echt tot leven. Rianne en ik missen allebei het hebben van collega’s. Iemand om mee te sparren en om ups en downs mee te delen. We hebben dat uitgesproken in onze blogs en op twitter en zo kwam Susan Aretz (www.Smulpaapje.nl) met het idee om bij haar aan de keukentafel te komen werken. Zij maakte de lekkerste hapjes en we zijn met zijn vieren heerlijk aan het werk geslagen. Het was een enorm geslaagde dag en zo gaan er zeker nog meer volgen! Wie zijn wij? Nou… van links naar rechts: Jose van Daal (www.zichtbaarondernemen.nl), ik, Susan en Rianne Toussaint (www.allsaint.nl). Marjolein Roelofsen (www.vroemmmama.nl) kon er deze keer helaas niet bij zijn, maar de volgende datum is alweer gepland en dan is zij er zeker bij. Achter de schermen bij Ziggo Sport. Dankzij de zeer vriendelijke Emile Schelvis mocht ik een avondje meekijken bij Ziggo Sports. Om 18:00 werd ik netjes opgehaald, hebben we eerst wat gegeten, werd natuurlijk direct voorgesteld aan mede Graafschap supports (De Ajaxsupporters waren wat minder blij met deze eigenschap ;) en daarna kreeg ik een kijkje achter de schermen. Hoe Emile zijn commentaar opneemt, hoe Bas van Veenendaal, Jan Boskamp en Youri Mulder samen vol enthousiasme en humor hun uitzending opnemen. Daarna een korte meeting tussen Emile en zijn eindredacteur (deed me denken aan de sheetmeetings vanuit het hotelwezen) en toen kon Emile zelf aan de slag met zijn presentatie, zulke dingen mogen meemaken zijn echte cadeautjes. Prachtig om te zien wat een mooie groep mensen er werkt. Iedereen was even vriendelijk en bevlogen. Emile, dank je wel voor deze gezellige avond! Soccerhostess en AllSaint bundelen hun krachten. Dit was zeker een heel geweldig hoogtepunt. Rianne en ik gaan onze Blogstafettes verder uitbouwen. Hoe en wat… dat hoor je later. Maar wij kunnen niet wachten om los te gaan! Iedere donderdagochtend plaatsen Ellen Jansen (Soccerhostess.com) & Rianne Toussaint (AllSaint.nl) om de beurt een blog op LinkedIn. Waarin zij elkaar openhartig en met een vleugje humor vertellen over hun zakelijke beslommeringen, hun twijfels, bizarre ontwikkelingen, levensvragen of gewoon anekdotes die te leuk zijn om niet te delen. Input, vragen, opmerkingen of adviezen van jullie worden door de dames enorm gewaardeerd. Dus laat wat achter in de comments! Jaaaaa! Morgen zitten voor het eerst samen met onze Twitter Werk groep. Ik heb er onwijs veel zin in. Zeker ook aangezien Susan aka. Smulpaapje (http://www.smulpaapje.nl), de lunch gaat verzorgen! Bij het idee kwijl ik al een beetje, want ik heb vernomen dat we allerlei lekkers mogen proeven. Oeh! ‘De man/vrouw achter…’ Lijkt me een hele leuke en interessante reeks! Heel interessant om te zien hoe zij elkaar versterken en van elkaar leren. Ik ben VOOR! Wie weet kunnen we de man van Susan nog wel te spreken krijgen voor het eerste deel. Twee vliegen in één klap. Prepare Mr. Smulpaapje! Help me eens, zegt ze. Netwerken… Tja, het is ook niet echt mijn ding. Het is geen haat, zoals dat bij jou wel is ;) Maar ik ben totaal niet van om neergezet worden bij een groep mensen en NETWERKEN MAARRRRRR. Nee. Ik ben liever oprecht geïnteresseerd in mensen in een situatie die spontaan ontstaat. Als we zakelijk iets voor elkaar kunnen betekenen, geweldig. Zo niet, dan heb ik een mooi gesprek gehad met een interessant mens. Een ander verhaal is dan weer het netwerken op een locatie waar je je als een vis in het water voelt. Wanneer ik bijvoorbeeld word uitgenodigd voor een voetbalwedstrijd en je bent samen met iemand dan vind ik het heerlijk nieuwe contacten leggen. Voetbal verbindt. Bij een wedstrijd heb je allemaal al 1 ding gemeen, dus je hebt gelijk een gespreksonderwerp en dan rol je van het ene in het andere verhaal. En welk team je ook support, je kan lekker over voetbal kletsen. En dat is altijd een pre. Dus nee, ik heb geen netwerkborrels in mijn agenda staan. Echter… ben ik wel sinds kort verbonden aan een netwerkgroep. Een groep die elkaar over het algemeen al goed kent en elkaar de contacten en het werk gunt. Ik kom daar als nieuwkomer, dus dat is dan wel weer een dingetje voor me. Er zitten onder andere bekende DJ’s bij, mensen die miljoenen bedrijven hebben opgezet en… ik. Echter heb ik een heel goed gevoel overgehouden aan een eerdere afspraak die ik heb gehad met de oprichtster. Dus… Enorm benieuwd. Mijn favoriete manier van netwerken is toch via Social Media. Daar is ie weer, good ol Social Media. Het is zo makkelijk daar het eerste contact te leggen, elkaar al een beetje leren kennen en dan een afspraak maken. Dan heb je al wat gespreksstof, je ‘kent’ elkaar al een beetje en dat maakt alles zoveel makkelijker. Normaliter stap ik ook niet heel snel vanuit het niets op iemand af, maar wanneer ik een gezicht herken van Linkedin, Twitter etc, en je hebt al eens contact gehad, dan is die stap voor mij heel makkelijker gemaakt. Die drempel is dan een stuk lager en de contacten zijn dan vaak ook extra leuk. Aangezien ik zit hier nu samen te werken met Marjolein, vraag ik het haar ook even. Marjolein blogt op haar site Vroemmmama.com. Stoere, auto liefhebbende moeders, she is your woman. Zij geeft aan dat het voor haar onmisbaar is voor het opdoen van contacten. Ondanks dat het soms wat nep voelt, levert het haar toch heel veel op. Toch heeft ze geen vaste netwerkmomenten in haar agenda opgenomen. Het feit dat mensen het netwerken op zo’n bijeenkomst vaak zien als nep, zegt ook veel. Daarom geloof ik wel in de netwerkgroep waar ik nu lid van ben geworden. Dit betreft mensen die elkaar al langer kennen en elkaar dus dingen gunnen in plaats van de hebben, hebben, hebben instelling. Een verademing. Netwerken zou moeten gaan om elkaar te helpen, niet de eenzijdige kant: Wat kan jij voor mij doen? Want laten we eerlijk zijn, daar draait het toch vaak om. Wat kunnen we voor elkaar betekenen. Als het goed is houd je na een netwerkavond wat leuke leads over. Hoe en wanneer pak jij na zo’n avond deze leads op? En hoe ga jij om met mensen waar je op de avond zelf een super goede klik had en die niet reageren op jouw mails/telefoontjes? Liefs, Ell Iedere donderdagochtend plaatsen Ellen Jansen (Soccerhostess.com) & Rianne Toussaint (AllSaint.nl) om de beurt een blog op LinkedIn. Waarin zij elkaar openhartig en met een vleugje humor vertellen over hun zakelijke beslommeringen, hun twijfels, bizarre ontwikkelingen, levensvragen of gewoon anekdotes die te leuk zijn om niet te delen. Input, vragen, opmerkingen of adviezen van jullie worden door de dames enorm gewaardeerd. Dus laat wat achter in de comments! Wanneer ik jouw blog lees en in dit geval dan het Tokyo deel, dan weet ik nu al dat ik deze stad enorm ga overslaan. Die drukte is niets voor mij. Een stad als Amsterdam is al niks voor mij, laat staan een stad als Tokyo. Arashiyama daarentegen klinkt dan als paradijs. De rust, het tot jezelf komen. Zen. That’s my kinda sh*t. Ik ben een enorm natuur mens (terwijl ik dit typ, hoor ik een muisje naast me in de tuin lopen, kan geen toeval zijn). Ook qua vakanties ontwijk ik zoveel mogelijk de grote steden. Ik wil de jungle in, de natuur intrekken, op slangentocht, apen spotten etc. Ik trek grote steden maar even en dan wil ik weer heel hard wegrennen. Alhoewel ik me in jouw geval ook kan voorstellen dat het enorm inspirerend is om daar rond te lopen en al die gekkigheid in je op te nemen. Ondanks dat je het niet kan rijmen, leer je er zeker weten wat van. Krijg wel enorm veel zin om op vakantie te gaan van die blog van jou, met de man in mijn leven, Rem. Dus komen we automatisch op jouw vraag: Welke rol heeft Remco in jouw ondernemende bestaan. In hoeverre is hij jouw steunende, afremmende of kontschoppende factor? Nou ben ik niet echt van die kleffe online toestanden, maar hier gaan we. <Kleffe online toestanden ON> Een klein stukje daarvan heb je al kunnen lezen in mijn blog ‘Alle ballen verzamelen’ (https://www.linkedin.com/pulse/alle-ballen-verzamelen-ellen-jansen?trk=pulse_spock-articles) . Rem en ik zijn al ruim 14 jaar samen. Hij zag me groeien van het 17 jarige meisje dat nog op school zat, bij haar ouders woonde en geen rijbewijs had, naar de vrouw die ik nu ben. Hij kent me dan ook door en door. Aangezien Rem wat ouder is dan ik ben, had hij veel al op de rit toen ik hem leerde kennen. Hij had een huis, hij had al een auto en hij had een baan. We zaten toen in compleet andere fases van onze levens. Al die tijd is hij mijn steun en toeverlaat geweest. Dat gold ook zeker in de tijd dat ik totaal niet blij meer was bij mijn vorige werkgever. Zodra ik thuiskwam zag hij al aan mijn snuutje dat ik even stoom moest afblazen. We hadden dan een soort deal dat ik 15 minuten kon zeuren en daarna gingen we over op de vrolijke dingen. We waren tenslotte thuis in onze happy omgeving. Blijven focussen op het positieve in plaats van het negatieve. Hij begreep dus helemaal waarom ik niet meer wilde blijven zitten waar ik zat en dat ik verder wilde en misschien wel voor mezelf wilde starten. Ondanks dat hij ook nog niet zo lang een eigen bedrijf had en we dus geen zeker inkomen zouden hebben, als ik voor mezelf zou starten, heeft hij me vanaf dag 1 gesteund en aangemoedigd. Hij had nog net geen pompoms, anders had ie staan juichen aan de zijlijn met die dingen (ik moest even lachen, ik heb hem visueel namelijk). Wanneer ik twijfel over iets dat te maken heeft met vertrouwen in mijzelf, is hij degene die roept dat ik juist moet geloven in mezelf. Ik ben niet voor niets op deze plek terecht gekomen en dat ik het kan. En zo nu en dan is hij mijn collega. Jaja, af en toe heb ik er wél een! Als hij zijn administratie doet, zitten we samen op kantoor. Besef me nu dat ik voor hem weleens die net iets te lang kletsende collega voor hem kan zijn, waar ik eerder moeite mee had (Zie mijn vorige blog). Sorry, Rem! Dus… als we dan samenzitten ben ik over het algemeen degene die dingen vraagt of hardop reageert op binnenkomende mailtjes en telefoongespreken analyseer. Damn… Ik ben nu écht die collega. Nogmaals, SORRY REM! En in je vraag komt ook het woord afremmen voor… afremmen… Rem zit nu naast me en ik keek hem hier vragend aan en zei: ‘Afremmen?’ Hij zegt: ‘Wat afremmen?’ Precies. Wij remmen niet af. Gewoon GAAN! </Kleffe online toestanden OFF> Ow nee, wacht! Het gaat nog even door. Aangezien de vraag over Rem ging, was hij zo lief een stukje te schrijven! Jaja! Een gastblogger. Rem, the floor is yours! Grabbelt in een doos op zolder en haal er triomfantelijk 2 ietwat verschoten roze pom poms uit, let’s dance! <Kleffe online toestanden ON> De weg van 17 jarig meisje tot mooie zelfstandige powervrouw die jij nu bent, ging met mooie up’s en leermomenten! (ik hou niet van de benaming down’s) Een wijs iemand zei altijd tegen mij; 'Alles loopt zoals het lopen moet jongen.' En als je nu terug kijkt op hoe jouw werkcarrière is verlopen, dan klopt dat ook. Alle puzzelstukjes vielen in elkaar, sommige hebben we samen aangestampt om te laten passen, maar hey ze passen. Vertrouwen heb ik zeker in jouw kunnen en het is mooi om te zie hoe makkelijk jij oplossingen voor problemen aandraagt waar je tegenaan loopt of die anderen voor jou creëren. Je bent echt heel erg gegroeid qua inzicht, creativiteit, jezelf en jouw bedrijf presenteren op social media en vooral het creëren van de gunfactor, je bent een topper! Qua 15 minuten zeur deal en als we samen op kantoor zitten tegen mij aan kletsen en zo, daar heb jij een leven lang aan credits voor verdient. Lieve Ell, je doet het heel goed en ik ben trots op jou! Zwaait met Pom Poms vanaf de zijlijn… Liefs, Rem I am a lucky girl :) Ik weet dat jouw man, Walter, een goed lopend bedrijf heeft. In hoeverre leer jij van hem en zijn bedrijf? Iedere donderdagochtend plaatsen Ellen Jansen (Soccerhostess.com) & Rianne Toussaint (AllSaint.nl) om de beurt een blog op LinkedIn. Waarin zij elkaar openhartig en met een vleugje humor vertellen over hun zakelijke beslommeringen, hun twijfels, bizarre ontwikkelingen, levensvragen of gewoon anekdotes die te leuk zijn om niet te delen. Input, vragen, opmerkingen of adviezen van jullie worden door de dames enorm gewaardeerd. Dus laat wat achter in de comments! Lieverd! Jouw verhaal was weer zo lekker herkenbaar! Eigenlijk heb ik hetzelfde als jij. Ik mis het hebben collega’s. Dat je maandag op je werk komt en onder het genot van een kop koffie vraagt hoe het weekend is geweest. En bij successen of tegenslagen even lekker los kan gaan bij iemand. En ik mis de tijden dat de tranen me over de wangen biggelden, omdat je zoveel schik kon hebben samen. Aaaaah, the good old days. Maar aan de andere kant is het dan wel weer lekker dat je niemand hebt waaraan je je kan ergeren. De collega die zo smakkend eet of van die vieze stinkende drankjes drinkt om 9 uur in de ochtend. Of die collega die altijd net even wat te lang en te vaak tegen je aan zit te kletsen, terwijl jij gewoon door wilt met werken. Ik schrijf deze punten wel op met een grote glimlach op mijn gezicht, want nu ik eraan terugdenk… Was het gewoon ook heel leuk en gezellig. Maar! Iemand die ik heb leren kennen via Social Media (daar gaan we weer) heeft precies hetzelfde gevoel als ons, dus wij gaan binnenkort 1 keer in de maand (of vaker) ergens afspreken om samen te werken. Ergens op een plek met wifi en goede koffie. Energie krijgen van elkaar en dingen bij elkaar in de week leggen. Samen nieuwe ideeën creëren met elkaar en voor elkaar. Ik kan daar nu al niet meer op wachten, want ik heb het gevoel dat ik dat wel nodig heb zo nu en dan. En nu ik lees dat jij dat gevoel ook deelt, dan denk ik dat je ook maar moet (nou ja... moet... moet...) gaan aanschuiven. Heerlijk. Wie weet wat een mooie dingen daaruit voort gaan vloeien. Andere inzichten zijn zo inspirerend. Samen sterker. Bij het idee alleen al stijgt mijn stuiterniveau alweer aanzienlijk. Enne, mochten meerdere van jullie die dit lezen interesse hebben, laat het me/ons weten! Who's with me!? OEH! Mochten hier nog mensen meelezen die toffe en inspirerende locaties hebben (in mijn geval is een ruimte in een voetbalstadion natuurlijk ook een optie 😌), met goede wifi, lekkere lunches en heerlijke koffie etc. Laat het ons weten en wellicht komen we bij jullie zitten als vrolijke en toch hardwerkende ruimtevulling. En over een rondleiding doen we ook niet moeilijk, laat ons zien waar je trots op bent. Wij zullen Twitteren, LinkedInnen, Snapchatten, Instagram Stories maken en Facebooken over onze ervaringen bij jouw locatie. Kijk… en zo helpen en versterkten we elkaar weer. Exposure FOR THE WIN! Maar goed! Snap out of it, Ell. Verder met jouw vraag: Zoals je weet heb ik hiervoor op de interne sales gezeten bij hotels. Ik ben gewend een aanvraag op dezelfde dag te beantwoorden. Dat was een ongeschreven regel. Je laat op zijn minst even weten dat je het bericht hebt ontvangen. Het valt me nu op, aangezien ik degene ben die vaak offertes aanvraagt, dat dat lang niet overal het geval is. Het achter mensen aanvangen, ben ik dan ook geen fan van. Vooral ook omdat ik het niet snap. In mijn wereld strookt dat niet. Er is iemand die jou wil voorzien van werk en dan reageer je niet adequaat. Nog een ding waar ik moeite mee heb. Mensen waar je (praktisch) geen contact mee hebt, die ervan uit gaan dat jij wel even kaartjes regelt voor een wedstrijd of dat jij wel even de contactgegevens doorstuurt van die en die. Jij zal dat vast ook meegemaakt hebben in verband met je vorige werk. En begrijp me niet verkeerd, wanneer ik iemand daar enorm blij mee kan maken en men heeft een goed onderbouwd en vriendelijk verhaal, dan wil ik met liefde kijken wat ik kan doen. Maar als je vanuit het niets verwacht dat dat wel geregeld wordt… Zit je verkeerd. Wij hebben onze netwerken met veel liefde en plezier opgebouwd, ik raad die mensen aan, hetzelfde te doen. Ik moet nog wel even wachten tot ik vakantie heb, maar waar ik heeeeel benieuwd naar ben! Je bent naar Japan geweest, ik heb prachtige foto’s en spreuken voorbij zien komen. Tot welke inzichten ben je daar gekomen? Dikke kus, Ell Iedere donderdagochtend plaatsen Ellen Jansen (Soccerhostess.com) & Rianne Toussaint (AllSaint.nl) om de beurt een blog op LinkedIn. Waarin zij elkaar openhartig en met een vleugje humor vertellen over hun zakelijke beslommeringen, hun twijfels, bizarre ontwikkelingen, levensvragen of gewoon anekdotes die te leuk zijn om niet te delen. Input, vragen, opmerkingen of adviezen van jullie worden door de dames enorm gewaardeerd. Dus laat wat achter in de comments! Ik begrijp heel goed dat jij zo'n Wingman hebt. Social Media for the win! Het is fantastisch dat je via die kanalen kan laten zien wie je bent en wat je doet. Alhoewel het delen op social media ook weleens tricky kan zijn, in mijn geval in ieder geval. Soms wil ik dingen van de daken schreeuwen, echter moet ik vaak rekening houden met de privacy van de teams of opdrachtgevers. Dan moet ik me echt enorm inhouden, aangezien ik in mijn blije-ei-heid het liefst alles wil delen met de mensen om me heen, zowel online als offline. Dus dingen posten over bepaalde dingen die teams aangaat, gaat altijd in overleg. En dat jou wordt gevraagd om te bloggen voor externe partijen, snap ik al helemaal. Jij als Ibiza Goeroe in NL, kan natuurlijk weer voor veel exposure zorgen. Totaal niet vervelend ook als je zulke aanvragen krijgt. Heerlijk eten (hoop je dan maar) in ruil voor die reclame… goede deal! Jouw vraag aan mij. Waarom doe jij, zakelijk, wat je doet? Waarom sta jij ‘s ochtends op om te doen wat je doet? Liefde voor hetgeen je elke dag mag doen en liefde voor het spel. Het is prachtig om samen met een opdrachtgever of klant iets op te zetten. Of het nu een trainingskamp is voor een jeugdteam van een paar dagen of een paar weken ondersteuning met een profteam. Ik zie mensen graag lachen en blij zijn. Wanneer je een trainingskamp hebt geregeld en je ziet dat alles gesmeerd loopt, is dat een heerlijk iets. Het is toch vaak een voorbereiding op het aankomende seizoen(deel), dus het team moet op één lijn zitten. Als je merkt dat gedurende het trainingskamp het team steeds meer één wordt… Geweldig. Wat ook vaak het geval is, is dat sponsoren meegaan op trainingskamp. Wanneer zij onderling wat voor elkaar kunnen gaan betekenen is dat al mooi, maar het feit dat zij het zo prachtig vinden om dichtbij de jongens te zijn waar ze elke week voor staan te juichen, is ook een mooie bonus. Of, in geval van jeugdkampen, dat de ouders meegaan. Zij zien hun kids glunderen en gelukkig zijn, dus zijn zij dat ook. De ouders staan dan weer te glunderen van trots. Wanneer ik met jeugdteams werk, veelal uit Engeland, dan zie je dat die jongens en meiden het al super spannend vinden om weg te gaan zonder hun ouders. Ze gaan naar Amsterdam, dat is al een ding op zich! Dan mogen ze ook nog trainen bij een grote Nederlandse club een tour doen door het stadion, wedstrijden spelen etc. Die teams hebben vaak een enorm druk programma, maar als je ziet hoe die gezichten glunderen… Daar doe je het voor. Glunderende gezichten en goede resultaten. Een ander deel is dat ik echt een band kan (en wil) opbouwen met de mensen waarmee ik samenwerk. De weg naar het uiteindelijke product is vaak lang, aangezien je vroeg begint met plannen en wanneer het dan zover is, leer je mensen nog beter kennen, aangezien je ze dan echt van dichtbij meemaakt. Ik vind dat heerlijk. Mooie mensen leren kennen en daarna ook contact blijven houden. Binnenkort ga ik ook in gesprek met iemand dat weer tot iets heel anders kan leiden. Wel binnen de voetbalwereld, maar dan…. Anders. Dat heeft dan weer meer te maken met mijn enthousiasme en kijken wat dat voor dit bedrijf kan opleveren. Zulke dingen zijn zo mooi. De veelzijdigheid van wat we mogen doen. De nieuwe dingen waar we over na mogen denken. De nieuwe inzichten die we dagelijks krijgen en waar we ook daadwerkelijk wat mee kunnen doen, omdat wij dat de moeite waard vinden. HALLELUJAH! Het valt mij op, dat telkens wanneer ik het over mijn werk heb woorden als: Mooi, prachtig, liefde, etc vaak gebruikt worden. I CAN’T HELP MYSELF! Nu zit ik dus al die woorden in de strijd te gooien. Maar er zijn ook dingen die bij het ondernemen horen waar je geen fan van bent. Wat is dat punt/zijn die punten voor jou? Administratie even buiten beschouwing gelaten (dat vindt toch bijna iedereen een kriem?!) Liefs Ell Iedere donderdagochtend plaatsen Ellen Jansen (Soccerhostess.com) & Rianne Toussaint (AllSaint.nl) om de beurt een blog op LinkedIn. Waarin zij elkaar openhartig en met een vleugje humor vertellen over hun zakelijke beslommeringen, hun twijfels, bizarre ontwikkelingen, levensvragen of gewoon anekdotes die te leuk zijn om niet te delen. Input, vragen, opmerkingen of adviezen van jullie worden door de dames enorm gewaardeerd. Dus laat wat achter in de comments! Lieve Rianne, Jouw Ferrari brain… Nou, die heb ik vaker dan eens live mogen bewonderen. Ik weet nog dat wij eens samen zijn gaan lunchen in Ede, toen ik zo zat te twijfelen over mijn toekomst. We hebben toen wel 3 uur samen gezeten, als het niet langer was. Ik reed met enorme hoofdpijn naar huis, omdat jij zoveel mooie dingen in mijn hoofd had gestopt dat ik compleet vol zat. Heb toen thuis echt even de tijd en rust moeten nemen om alles te laten bezinken. Dat is juist een eigenschap die ik geweldig vind aan jou. Verander daar nooit iets aan, want je helpt en inspireert andere mensen daar enorm mee. Ik spreek uit ervaring. Dan jouw vraag aan mij. Nou ja… Je stelt me 3 vragen in 1. Wie of wat geeft jou die schop onder je kont als ondernemer? Hoe breng je steeds weer de discipline op? En waar komt die drive vandaan? Daar kan ik heel kort in zijn… Het werk zelf. Ik wil van Soccerhostess gewoon een succes maken. De dingen blijven doen waar ik zo blij van word. Mijn eigen schema kunnen indelen. De mensen waarmee ik samenwerk zelf kunnen uitkiezen. Mooie contacten blijven leggen. Mensen blij maken met mijn diensten. Ik mag zulke onwijs toffe dingen doen, het gaat vanzelf. En tuurlijk zijn er dagen dat ik er even geen zin in heb, dat alles tegen lijkt te zitten, maar ik besef me zoveel vaker wat een geweldige baan ik heb en ik verdien er nog geld mee ook! Whoopty friggin’ dooooo! Maar er zijn natuurlijk mensen die heel dichtbij me staan waar ik altijd bij terecht kan en eventueel de schop onder de kont geven wanneer dat nodig is. Mijn moeder en zus, 2 geweldige en sterkte vrouwen, waar ik enorm veel respect voor heb en ze knuffelen zo fijn! Mijn vader die in 1993 begon met zijn eigen bedrijf. Die ondanks 2 grote branden, de crisis en door zijn enorme kennis van zaken nog steeds trots eigenaar is van de Gendringen Houtgroep. Ik heb heel erg veel bewondering voor zijn manier van handelen en ondernemen. Dan voel ik me soms zo'n klein meisje die met grote ogen naar haar vader staart. En daarnaast is het de fijnste vader die iemand zich kan wensen. Mijn broer. Helaas moet ik hem missen aangezien hij voor zijn werk naar Manilla is vertrokken, maar ook hij is een grote hulp voor me. Als ik met een issue zit, dan is hij degene die net weer even wat anders denkt dan ikzelf. Thank god for Facetime, dat maakt het gemis wat dragelijker. En dan mijn liefde, Remco. Ook hij heeft een eigen bedrijf, Custom Restorations. Hij restaureert oldtimers (veelal auto’s). Ze komen soms binnen en dan denk ik: ‘Hoe kan je hier in godsnaam wat van maken?’ Maar hij krijgt het keer op keer weer voor elkaar. Enorm trots op hem. Wanneer ik even van me af wil zeuren of juist geweldig nieuws te vertellen heb, hij is nummer 1. Mijn absolute steun en toeverlaat. En weet je welke mensen ik ook enorm kan waarderen? De mensen die je ‘kent’ via social media. Ik schrijf ‘kent’ tussen 2 haakjes aangezien je sommigen niet eens in het offline leven kent. Gelukkig heb ik wel een heleboel mooie mensen leren kennen via social media als Twitter, Linkedin en Snapchat. Prachtig hoe mensen meeleven, je vragen stellen, je wijzen op dingen, je scherp houden, noem het maar op. Voor veel mensen is social media nog steeds een ongrijpbaar iets, maar wat kan het veel moois brengen. Laten we niet vergeten, dat wij zonder Twitter wellicht elkaar misschien nooit hadden ontmoet. TWITTER ROCKS! Alle ballen verzamelen! Verzamel altijd de juiste mensen om je heen. Die wie jou motiveren en inspireren. Degenen die je willen tegenhouden in jouw groei of geen goed gevoel geven over jezelf… #WegErmee Social Media, laten we daar direct de vraag van maken. Jij houdt bijvoorbeeld een prachtige Facebookpagina bij voor jouw Villa Dances in ibiza, je Twittert, je gebruikt LinkedIn. Wat haal jij privé en zakelijk uit de verschillende sociale media die je gebruikt? Smakkerd, Ell Iedere donderdagochtend plaatsen Ellen Jansen (Soccerhostess.com) & Rianne Toussaint (AllSaint.nl) om de beurt een blog op LinkedIn. Waarin zij elkaar openhartig en met een vleugje humor vertellen over hun zakelijke beslommeringen, hun twijfels, bizarre ontwikkelingen, levensvragen of gewoon anekdotes die te leuk zijn om niet te delen. Input, vragen, opmerkingen of adviezen van jullie worden door de dames enorm gewaardeerd. Dus laat wat achter in de comments! Mijn ultieme droom heeft niets met voetbal te maken. Nou ben ik totaal geen kerstmens, maar het idee om als ZZPers onderling elkaar te verrassen met iets leuks klinkt fantastisch. Met kerst of wanneer iedere werknemer vakantiegeld ontvangt en wij kwijlend kijken naar iedereen die erover post op Twitter, Facebook en Snapchat. Juist op die momenten elkaar kunnen verblijden met een persoonlijke touch. Prachtig idee! Heb ik nog een grote droom met mijn bedrijf of evt ander bedrijf? Poeh… Moeilijke vraag. Zoals je weet ben ik heel plotseling een zeer dierbaar iemand op veel te jonge leeftijd verloren een paar jaar terug. Daardoor is een behoorlijke verandering opgetreden in mijn zicht op dingen. Zo ook mijn kijk op de toekomst. Want wat is nou toekomst? Het kan ik één klap over zijn, dat hebben wij helaas van veel te dichtbij meegemaakt. Ik kies er voor meer in het heden te leven, dingen te doen die ik geweldig vind om te doen en veel meer te genieten van mijn dierbaren. Dus zelfs wanneer ik zakelijk kijk, kijk ik niet heel ver vooruit. En natuurlijk weet ik dat juli een drukke maand is qua profteams die naar Nederland komen en dat augustus heel druk wordt door de teams die naar Nederland komen in samenwerking met mijn Engelse partners. Maar ik kijk geen jaren vooruit. Ik wil mooie dingen doen, met meer toffe opdrachtgevers aan de slag gaan, dat mag binnen de voetbalwereld zijn, maar wellicht gaat zich dat ook nog deels verleggen. Daarnaast komen er ook dingen op mijn pad waar ik nog helemaal niet over had nagedacht. Of ik wil meedenken met hotels die starten met trainingskampen organiseren. Ik heb nu een paar keer mogen optreden als model op foto’s. Ondanks dat ik me daar niet helemaal op mijn gemak voel op dat moment, is de uitkomst van zo’n shoot wel geweldig. Dat je echt denkt: Ben ik dat?! Laatst werd ik gevraagd voor een tv-programma, als gastvrouw. Met regelmaat krijg ik de opmerking of ik niet iets kan gaan doen met mijn liefde voor make up (lees: lippenstift). Het is zo uiteenlopend en zo leuk hoe mensen met me meedenken en op bepaalde vlakken aan me denken. En van de ene kant denk ik: ‘Ell, spits je meer toe op 1 ding. Specialiseer je nog verder in de voetbalwereld.’ Maar het is ook zo leuk om juist na te denken over compleet nieuwe dingen. Het feit dat dat überhaupt mogelijk is, vind ik al een feest. En juist omdat ik meerdere dingen aan het ontdekken ben, kom ik ook steeds meer achter eigenschappen van mezelf. Het enthousiasmeren van mensen is daar een belangrijke van. Ik krijg steeds vaker te horen dat mensen zo enthousiast worden wanneer ik over een bepaald onderwerp vertel. Dat doe ik bijvoorbeeld veel op Snapchat, daar kan je je ziel en zaligheid blootleggen in filmpjes van 10 seconden. Het was een tijdje terug nogal een uitdaging om de juiste Jawbone (activity tracker) te ontvangen. Na 3 pogingen had ik dan eindelijk de juiste te pakken. Na de (overdreven) dramatische Jawbone snaps, kon ik eindelijk de hysterisch blije snaps posten. En dan lees je een tijdje later het onderstaande: 'Jawbone werd in de afgelopen jaren bekend met zijn UP fitness trackers: de UP Move, de UP2, de UP3 en de UP4. Toch schijnt het bedrijf moeite te hebben met de verkoop van de trackers en dat dwong de wearable-maker ertoe om ze met een forse korting te verkopen aan een reseller. Alleen op die manier kon het bedrijf de inkomsten binnenhalen die het nodig had om het bedrijf draaiend te houden.’ Bron: Tech Insider ‘Moeite met de verkoop van de trackers’ Die zin. Binnen no time na mijn snapchat verhaal hadden al 5 mensen om mij heen er een besteld, zijn er nog 4 het aan het overwegen en wellicht gaat een heel bedrijf, die Fitbit aan het overwegen was, overstappen op Jawbone. Jawbone’s met moeite verkopen, my *ss. Maar helaas heeft het geen nut meer. Maar! Ik leerde wel dat mijn oprechte enthousiasme blijkbaar aanstekelijk is en dat doet me goed. Maar okee, to the point. Mijn ultieme droom heeft niks te maken met voetbal. Het enthousiasmerende deel, zou hier dan wel weer goed van pas komen! Ik zou me geen zorgen willen maken over geld en de wereld over reizen om goede doelen onder aandacht te brengen, doormiddel van bijvoorbeeld een YouTube kanaal en het zo verder uit te bereiden. Doelen die zich toespitsen op dieren. Het redden van dieren uit benarde situaties. Dierenmishandeling en dieren die met uitsterven worden bedreigd. Naar Roemenië vliegen om de ‘dansende’ beren te redden. Die springen dus op en neer op gloeiendhete platen. Mensen helpen die zwerfhonden en katten opvangen (hier gaan we een klein begin maken tijdens onze reis naar de Seychellen). Naar Maleisië om te kunnen bijdragen aan het onderzoek naar Orang Oetans. Naar Costa Rica in verband met de schildpadden. Afrika om de stropers van ivoor op te leiden, zodat ze begrijpen dat wat ze doen desastreus is. Naar Hawaii voor de Moniksrobben. Siberische tijgers, de berggorilla’s, de Javaanse neushoorn. Noem het maar op. Overal ter wereld zijn mensen die zich inzetten om deze dieren te redden of te helpen overleven en ik zou deze mensen graag de aandacht geven die ze zo keihard verdienen, zodat mensen inzien dat er hulp nodig is. Voor mij dan maar even geen nagellak, geen lippenstift, geen enige jurkjes. Nee, poepscheppen. Keihard meehelpen. Ervaren wat zij dagelijks meemaken. Met mijn passie, liefde en enthousiasme, hen op weg helpen naar een betere toekomst. DAT is mijn ultieme droom. Dan mijn vraag aan jou. Ik word dus helemaal blij wanneer ik zie dat mensen enthousiast worden door mijn gestuiter. Maar welke van jouw eigenschappen zijn voor jou het meest waardevol in jouw dagelijkse leven? Zowel zakelijk als privé gezien. Liefs, Ell Iedere donderdagochtend plaatsen Ellen Jansen (Soccerhostess.com) & Rianne Toussaint (AllSaint.nl) om de beurt een blog op LinkedIn. Waarin zij elkaar openhartig en met een vleugje humor vertellen over hun zakelijke beslommeringen, hun twijfels, bizarre ontwikkelingen, levensvragen of gewoon anekdotes die te leuk zijn om niet te delen. Input, vragen, opmerkingen of adviezen van jullie worden door de dames enorm gewaardeerd. Dus laat wat achter in de comments! Wat heerlijk om jouw blog weer te lezen. Ik word hier zo blij van. Maar wel 1 belangrijk ding, niet alleen zij hebben hun strepen al verdiend he. Dat heb jij ook! Dat je het even weet. En doorrrrrr… Jouw vraag: Hoe houd jij je als vrouw, staande in de mannenwereld van het voetbal? Het belangrijkste: Jezelf blijven en uitgaan van je eigen sterkte. De voetbalwereld is een prachtige, maar harde wereld. Het draait allemaal om, zoals met zoveel dingen in het leven, geld. Klaar. Een boel gierigheid gaat daarmee gepaard. Daardoor kunnen mensen dingen doen waar ik moeite mee heb. Ik weiger mij te verlagen tot het niveau dat ik spelletjes ga spelen met mensen. Dat ik achter iemands rug dingen ga doen, die niet kloppen. Zo ben ik niet en zo word ik niet. Ook als iets niet lukt, wees eerlijk, leg de situatie uit, prima! Vertrouwen en eerlijkheid is voor mij een groot goed. In andere mensen en ook zeker in mezelf. Zo… dat is een lekkere binnenkomer! Er zijn momenten geweest dat iemand mij om een offerte vroeg voor een klant van desbetreffend persoon en er dan via een slinkse weg zelf mee aan de haal ging. Dat komt voor, niet alleen in de voetbalwereld natuurlijk. Dat zijn dingen die ik niet kan begrijpen. ‘Beter goed gejat, dan slecht bedacht.’ Zeggen ze dan. Ik blijf erboven staan. Ik wens niet dat mensen zo met mij omgaan, dus ga ik niet zo met mensen om. Zo simpel is het. En denk eraan… Karma. It will bite you in the ass. Daarnaast zijn er natuurlijk een overvloed aan geweldige mensen in dit wereldje. Degene waar je een fijne band mee hebt opgebouwd, aangezien je ze al zo lang kent of al lang mee samenwerkt. Ik ben dolgelukkig met mijn opgebouwde netwerk. Veelal door hen loopt Soccerhostess zo lekker. Zij blijven aan mij denken. Zij blijven mij steunen. Hoe prachtig is dat. Een mooier compliment is er niet. De solide relatie met mijn vriend is zeker ook een zeer belangrijke factor. Ik ben dolgelukkig dat ik iemand in mijn leven heb die mij niet tegenhoudt. Mij de kans geeft te ontwikkelen en wanneer ik een week lang in bijvoorbeeld Turkije zit met een voetbalteam en alles daar omheen, mij de vrijheid geeft om te gaan. Bijzondere is wel, dat ik uitgerekend een vriend heb die niets heeft met voetbal… En ik word, ondanks dat ik een vrouw ben, toch ook vaak gezien als ‘one of the guys’, maar dan met lippenstift. Ik kan meepraten over voetbal, auto’s en ja, mooie vrouwen, waarom niet? Gezellig een drankje meedrinken met de heren is geweldig. Je hoort de mooiste anekdotes en dat is vaak lachen, gieren en brullen. Dat is denk ik ook een overeenkomst tussen ons, Rianne. Die verhalen aanhoren en daar zo intens van genieten. Soms zou ik gewoon in een kamer willen zitten met een persoon die mij inspireert en die persoon gewoon laten praten. Praat maar, ik luister alleen. Genieten! Naast dat het voetbal toch wordt gezien als mannenwereld, komen er ook steeds meer vrouwen om de hoek kijken en dat vind ik een prachtige ontwikkeling. Niet alleen de vrouwen die achter de schermen meewerken aan het succes, maar ook de vrouwen die op het veld staan. Zo mocht ik een paar maanden terug het Nieuw Zeelandse Damesteam een week lang begeleiden in Nederland. Wat. Een. Feest. Keihard werken, maar het was grandioos. Compleet iets anders dan werken met een mannenteam. Ik werd direct opgenomen. Kreeg een trui en 2 shirts van The Ferns, zodat iedereen wist dat ik one of them was. Eten aan een aparte tafel? Nee joh! We laten de staftafel groter maken! Wandel gewoon de kleedkamer binnen, geen probleem. Heb je iemand nodig? Ga gewoon naar dienst kamer, alle deuren staan open. Een week lang was ik een Kiwi. Mocht ik ooit naar NZ gaan, dan heb ik nu 33 adressen waar ik kan verblijven ;) Je zal begrijpen dat dat met de meeste mannenteams even wat anders gaat. Daar behoud je meer je afstand. Je zit niet met ze aan de eettafel (tenzij ze het aangeven dat ze dat wel op prijs stellen) en je loopt, vanzelfsprekend, geen (kleed)kamer binnen. Juist doordat je een vrouw bent, houd je wat meer afstand in sommige opzichten, maar dat is prima. Dat accepteer je, het hoort erbij. Of je niet in de voetbalwereld zit of niet, man of vrouw. Blijf jezelf, verander voor niemand. Wees eerlijk. Wees betrouwbaar. Zorg dat je jezelf in de spiegel kan blijven aankijken. Terwijl ik dit aan het typen was, dacht ik aan alle mooie mensen die ik heb mogen leren kennen, jij bent daar een van, en wat zij mij gebracht hebben. Dus mijn vraag voor jou: Wat of wie heeft de meeste indruk gemaakt in jouw carrière? Dikke kus, Ellen Iedere donderdagochtend plaatsen Ellen Jansen (Soccerhostess.com) & Rianne Toussaint (AllSaint.nl) om de beurt een blog op LinkedIn. Waarin zij elkaar openhartig en met een vleugje humor vertellen over hun zakelijke beslommeringen, hun twijfels, bizarre ontwikkelingen, levensvragen of gewoon anekdotes die te leuk zijn om niet te delen. Input, vragen, opmerkingen of adviezen van jullie worden door de dames enorm gewaardeerd. Dus laat wat achter in de comments! Op Twitter zag ik haar voor het eerst voorbij komen. Ik las haar profiel en natuurlijk haar tweets. Deze maakten me enorm nieuwsgierig, dus deed ik meer onderzoek naar haar via Linkedin en haar zakelijke pagina van destijds. Wie is deze vrouw? In ieder geval een vrouw waarvan ik dacht: 'Waarom kennen wij elkaar nog niet?!' Haar verhaal wil ik aanhoren. We zitten tenslotte beide in de voetbalwereld en ik denk dat ik heel veel van haar kan leren. Daarnaast leek het me gewoon een enorm tof mens. Boy, was I right! Rianne Toussaint, een gedreven ondernemer, met een behoorlijke vleug aan heerlijke gekkigheid. Al snel hadden we een afspraak gemaakt. De grote vrouw, die inderdaad eigenlijk 3 koppen kleiner is dan ikzelf, kwam ‘mijn’ hotel binnenlopen. Een ontmoeting die zoveel meer werd, dan waar ik op had kunnen hopen. Dolblij ben ik met de komst van Rianne in mijn leven. Naast dat ik enorm met haar kan lachen, kan ik ook heerlijk werk gerelateerd met haar praten en rondjes rijden in haar Tesla, maar dat terzijde. Ik kan genieten van de manier waarop zij bepaalde dingen kan verwoorden. Ik raak gemotiveerd door haar drive. Geïnspireerd door haar verhalen en haar kijk op het (zakelijke) leven. Het komt nog weleens voor, dat ik na een date met haar hoofdpijn heb van de inspiratie. Hoofdpijnen zoals die, heb ik dan ook graag. Het verhaal dat Rianne schetst van alweer 7 jaar terug (kennen we elkaar alweer zo lang joh!) is bij mij een verhaal van 1 jaar geleden. De werkplek waar ik zulke mooie dingen wilde doen, werd de plek waar ik dagelijks met lood in mijn schoenen heen ging. Een plek waar op zo’n manier met situaties omgegaan werd, dat ik mij daar niet mee kon vereenzelvigen. Maar het was ook heel dubbel. Ik mocht buiten mijn vaste werkplek, ook samenwerken met prachtige mensen op een grandioze historische plek, deze moest ik dan ook achter me laten, met pijn in mijn hart. Een situatie waar ik destijds ook hele fijne gesprekken met en steun van jou heb gehad, Rianne. Na 1,5 jaar strijden was het klaar. Waar ben ik mee bezig? Waarom zit ik hier nog steeds? Het voelt niet goed. Zoveel vragen, zo vaak: waarom?! Dit wil ik niet meer. Toen bepaalde mensen te horen kregen dat ik niet meer happy was bij mijn werkgever en mij aangaven graag te willen samenwerken wanneer ik eventueel voor mezelf zou beginnen, dacht ik het: Screw it, ik ga voor mezelf aan de slag. Iets wat ik doodeng vond en soms ook nog steeds vind. Na 1 jaar ondernemerschap met mooie opdrachtgevers en prachtige opdrachten, kan ik nu zeggen: Dit is wat ik wil. Soccerhostess tot een groot succes maken en simpelweg gelukkig zijn met het werk dat ik mag doen en WHOOOHOOOOO wat mag ik een mooie dingen doen. Mijn passie werd mijn werk en wat is er nou mooier dan dat? Jouw vraag aan mij is: ‘Wat is het belangrijkste wat je daarvan geleerd hebt? En wat heeft dat jou gebracht’ Mijn antwoord op de eerste vraag: DURVEN! Durf te doen. Durf die beslissing te maken, die aan de ene kant zo eng is en je aan de andere kant zoveel kracht geeft. Kijk verder dan het vertrouwde en maak die stappen. Blijf doorzetten, ook al weet je het soms even niet meer. Blijf gewoon durven. Er zijn te veel mensen die genoegen nemen met de baan die ze nu hebben, terwijl ze er niet gelukkig van worden. Er kan zo’n mooie wereld voor je opengaan, als je maar, je voelt hem al aankomen… DURFT! En doe waar je gelukkig van wordt. Als dat is bij de werkgever waar je nu werkt, prachtig! Zo niet... Wees de happy little camper die je verdient te zijn en durf het aan. De stralende lach van Rianne en mij op de foto's hierboven is een bewijs dat het werkt. En wat heeft het mij gebracht? Rust. Ondanks de lekkere drukte in je hoofd. Rust. In mijn hoofd. En jij snapt dan vast en zeker wat ik bedoel. Niet meer de vraag: Wat doe ik hier toch?! Nee, je weet wat je doet en waarvoor je het doet. Wat een heerlijkheid is dat. En nu zit ik hier. In mijn tuin, te genieten van de fluitende vogels en het fijne weer, een blog te typen. En dan borrelt bij mij de vraag voor jou en ieder ander die dit leest: Wat is voor jou het ultieme gevoel van het ondernemen? |