For the first time in over a year, I am going to write a blog in English. Why? Because I think these guys deserve all the attention they can get, so I want to reach as many people as I can with this blog. So… here I go.
First of all, Rianne. I adore your story about Sandra Hay. Her work with Underwater Giants is amazing! It looks so surreal, all those buddha’s on the bottom for the ocean, working hard. A lot of coral is dying because of global warming. So I hope the work she is doing will pay off in the end. It would be a dream come true to go over there and support her. Make sure everybody knows about the work she is going. ROCK ON, SANDRA! You are returning the favor and thus, the question I asked you and therefore I can give a shout out to the amazing people of ShadowView. The first time I saw Laurens de Groot (former Sea Sheperd activist) was in 2014, on Dutch national television, on RTL Late Night with Humberto Tan. That item hit me, hard, straight into my heart. He was talking about his project: ShadowView. As you all probably know, I adore Mother Nature. She rules this world and it pains me to see how humanity treats her. And then there was Laurens de Groot. ShadowView (SV) to the Rescue! Laurens de Groot and his SV team are doing an amazing job in helping Mother Nature. And Lord/Allah/Elvis/Buddha/whoever knows, she needs it. She desperately needs it. With the help of drones and other state of the art technology the SV team is able to achieve amazing things. Like hunting for ivory poachers in Africa. Keep track of the Orangutans in Borneo. Monitoring illegal fishing in Italy. Monitoring illegal hunting activities in the USA and UK. Educating kids who live in these environments. SV is even working on Smart Parks. They use a special network technology to build a private network. Because of the national park management can monitor all activities in the park. They also built a network so they can communicate together. And the great thing is, the poachers can’t detect it and it works on solar energy. So, when poachers are detected in the national park, the rangers can get to them sooner and arrest them, before any animal lives are lost. That will save so many gorgeous creatures. It’s amazing. People like Laurens are the people we need to help save the world. He just gave up his job, sold his belongings and went to join Sea Sheperd. That is such a brave move. I applaud him for that. Risking his own life to save the life of such great creatures. I love him for that. And you know… He’s Dutch. Bonus points for that. Laurens, I wish you and your team all the best. All the funds. All the help and all the positivity you can get and deserve. Be Mother Nature’s little helpers. She will be so grateful and so am I and loads of other people and animals. Keep fighting! Would you be able to take on such a challenge? Just sell everything? Leave everything and everybody, to join a group that want to save the planet? Great, now I have the Captain Planet tune going around in my head. I am no saint, but I try doing the same, but on a smaller scale. Just picking up garbage and throwing it away. Helping great causes when we go on holiday. Donating our time/money to the people/animals who need it. Walking or biking instead of driving. The smaller things, but they do make a difference. Mother Nature will win in the end. Well, there you have it. My first blog written in another language. Will I do this again? Meeeeh… Not sure. Ah well. But… the last thing! My Question to you, Rianne. Welke Nederlandse ondernemers zou jij dolgraag een keer in onze Cartalks willen zien? Roept u maarrrrrr!
0 Reacties
Aaaaah Rianne, de schijt-aan-mentaliteit. Wat een heerlijk iets. Wat zou het goed zijn wanneer meer mensen deze mentaliteit zouden omarmen. Niet dat je overal schijt aan moet hebben, maar het is altijd goed om te doen wat jij wilt en denkt dat goed is en wat maakt het uit wat andere mensen dan over jou denken. YOU GO GIRL of BOY! En daarnaast, jij bent een topwijf! Een mooie, behulpzame, lieve vrouw, bomvol fijne humor. Dat weet iedereen die dichtbij jou staat, dat is dan wel weer iets wat van belang is. En de eerste die wat anders over jou zegt, sla ik in elkaar! Hartjes!
Ik moet opeens denken aan een gesprek dat ik ooit had. Ik had net een pony laten knippen en ik vond het verschrikkelijk. Een zekere meneer gaf me een compliment over de pony. Ik bedankte hem vriendelijk, en zei dat hij er maar niet aan moest wennen, want ik vond het verschrikkelijk. Zijn befaamde woorden waren toen: ‘Ach Ellen, het maakt toch niet uit wat jij ervan vindt, als rest het maar mooi vindt.’ Doe Normaal! Met open mond heb ik hem aan zitten staren, volgens mij. Het erge was, hij meende het ook nog. Ik heb hem vanaf toen niet echt meer serieus kunnen nemen. Het is hier thuis nog wel altijd een dingetje. ‘Ach… maakt niet uit wat jij ervan vindt, als de rest het maar goed/leuk/mooi/lief vindt.’ Van zulke opmerkingen krijg ik dus geen energie. Mooie brug naar jouw vraag, waar krijg ik dan wél energie van. Van de zon, dan krijg ik zo’n boost om in de zon te werken. Inspirerende mensen, die sporen me aan om anders te denken of om dingen (weer) op te pakken. Fijne muziek, DANSEN! ZINGEN! AIRDRUMMEN! Koffie, want… cafeïne. Mensen die je werk waarderen en dan ook zo lief zijn om je dat te laten weten, daardoor wil ik alleen maar meer toffe content maken. Mensen die anderen mensen complimenteren en daardoor ze naar een hoger niveau tillen (Productivity over pride, elevation over ego – Lilly Singh). Reizen, nieuwe culturen ontdekken en daarvan leren en nieuwe inzichten krijgen. Genieten van de natuur, zien hoe mooi de wereld is en daardoor dingen te relativeren. Chocolade, want… suiker. Give me that sugar rush! Weet je waar ik ook enorm veel energie van krijg… van jou, Rianne! Jij bent één brok energie en dat straal je uit en daar ‘infecteer’ je mensen mee. Dus ook mij. Zeker ook mij. En weet je… ik krijg ook zo vaak te horen van mensen hoe tof wij het samen doen met onze filmpjes. Pas was het kermis in ons dorp. Er zijn daar meerdere mensen naar me toegekomen om te zeggen hoe tof ze ons vinden. Onze wisselwerking, onze humor, onze vragen etc. (wel jammer dat ik van de meerderheid niet eens wist dat ze keken. Dus jongens, geef commentaar, geef een like, iets! Zo tof.) Dat geeft ook een bom energie om door te gaan met hetgeen we doen. Sponsoren te vinden om een steen (verkleinwoorden niet van toepassing) bij te dragen, want we kunnen dit niet blijven doen voor de lol. We investeren zoveel tijd en geld in BaB, er moet wel wat uit gaan komen. Dus gaan we snel weer bij toffe ondernemers instappen, blijf ik vrolijk door editen en bloggen we vrolijk verder. Ik heb er alle vertrouwen in. Dit toffe concept gaan we nog veel groter maken dan het is al. Met behulp van iedereen die meewerkt en kijkt. En lieve lezers, blijf ons steunen. Volg ons op de sociale media, like onze berichten, geef commentaar op onze berichten, filmpjes en blijf ook reageren op onze give aways. Want we mogen ook bijna wekelijks wat aan jullie weggeven! Hoe tof is dat. Like op Facebook | Volg op Twitter | Subscribe op YouTube | Volg op Instagram | Volg op LinkedIn Iedereen enorm bedankt voor jullie steun en lieve woorden. Want ook daarmee komt er bij ons een enorme bulk aan energie vrij! Ik heb zin om de energie te verspreiden. Dus Rianne… welk goed doel of ondernemer die enorm MVO (maarschappelijk verantwoord ondernemen) bezig is, wil jij in het zonnetje zetten en een energieshot geven? Kus, Ell Lieve Rianne,
Eigenlijk wist ik het antwoord op mijn vraag aan jou al. Jij bent klaar met loondienst. No Way, José! Voor mij zijn er nog ultieme functies waarvoor ik het zou overwegen. Ik ben dan ook een 'zeg nooit nooit' typje. Maar eerlijk is eerlijk, zelfstandig zijn is wel verrukkelijk natuurlijk. Zegt ze, al bloggend vanuit haar tuin. En dan weer een heerlijke benaming die jij dan zo even verzint (daar ben jij nou eenmaal een kei in): Branding Babes… It has a ring to it! Stel je voor: een stoer automerk dat ons voorziet van het nieuwste model, waar wij de ondernemers in laten rijden, tijdens onze interviews. De ondernemer kan desbetreffende auto ervaren en mogen hun feedback geven. Tof voor ons, de ondernemer én helemaal voor het automerk. Een kledingmerk dat ons elke week in hun kleding wil zien shinen. De wijnmeneer/mevrouw die flessen bubbels ter beschikking stelt, die wij mogen weggeven als dank aan de ondernemers. Er zijn zoveel mogelijkheden. En ik wil dan natuurlijk graag een lippenstift sponsor, dat begrijp je (Dat is een geintje… of toch niet!?). Mogelijkheden, mogelijkheden. Jouw vraag… Dat was weer een fijne. Met andere woorden: Jeetje, wat bracht dit weer een stormvloed van gedachtes in mijn hoofd. wat zou jij de startende Ell, die aan het begin van haar zakelijk zelfstandig bestaan staat, als advies willen geven. Met andere woorden wat zou je anders gedaan hebben of voor welke ‘fouten’ zou je haar willen behoeden? Nou ja… Ik voel mezelf nog steeds iemand die net begint aan haar zakelijk zelfstandig bestaan, met mijn 2 jaar. Maar ondanks die relatief korte tijd als ondernemer, weet ik nu dat ik toentertijd wat minder impulsief om had moeten gaan met het aannemen van opdrachten. Ik heb toen opdrachten aangenomen waarmee ik een stempel op mezelf heb gedrukt. Ik bedoel daarmee dat ik sommige opdrachten had moeten laten lopen om mezelf en mijn bedrijf beter te profileren. Dat had ik wat anders kunnen aanpakken, ondanks dat ik ontzettend blij ben met de kansen die me zijn gegeven. Ik ben dan iemand die in zulk soort gevallen denkt: ‘Alles loopt, zoals het lopen moet.’ Dus het zal wel een reden hebben gehad. En het voordeel van zulke stappen is, dat je er alleen maar van kan leren. Dus… Hoi! Mijn naam is Ellen Jansen, ik ben trotse eigenaresse van Soccerhostess en ik ondersteun bedrijven met sportgerelateerde activiteiten en de naam Soccerhostess zegt het al, mijn liefde zijn de voetbalgerelateerde activiteiten. Denk aan: Hulp bij organiseren trainingskampen, wedstrijden, teambuilding activiteiten, clinics, begeleiding van teams, ondersteuning bij Social Media bij deze evenementen, etc. Aangenaam! En dan nog een: wees wat strenger wanneer het om je eigen handel gaat. Je weet wel… Keihard onderhandelen wanneer het ging over iets wat je oppakt voor je opdrachtgever, maar wanneer het op mijn eigen handel aankwam, had ik daar meer moeite mee. Het is een raar iets. Dat is een eigenschap je die keihard overboord moet gooien. Wees niet té vriendelijk en vecht voor jezelf. Je bent niet voor niets ondernemer geworden. Maar Soccerhostess is mijn liefde. Met de komst en dus opstartperiode van mijn andere liefde Business ad Bubbles heb ik de teugels van Soccerhostess een tijdje iets laten vieren. Ik ben nog met leuke dingen bezig, maar nu BaB staat en heerlijk loopt, heb ik enorm veel zin om extra te knallen en de hectiek weer op te zoeken met Soccerhostess en goede projecten nog beter te maken met mijn kennis en kunnen. Dus… Who you gonna call? GHOSTB…. Euhm. SOCCERHOSTESS! En dan nu de: WAT WIL ZE NU WEER VAN ME WETEN?! Vraag: Welke van jouw eigenschappen zou jij willen aanpassen om zo je zakelijke leven te verbeteren? Liefs, Ell Ha, onze blogs zijn zo verhelderend voor onszelf (en hopelijk ook voor jullie!), dat elke vraag ons weer iets leert over onszelf. Ik vind dat heerlijk en daarom kan ik ook elke week niet wachten tot ik jouw vraag lees. WAT WIL ZE NU WEER VAN ME WETEN!? En dan begint gelijk het geratel weer. Soms zijn het vragen waar je dagen over moet nadenken en soms schud je het zo uit je mouw. En waar ik dan soms helemaal van baal… dat we dan een week moeten (nou ja, moeten… moeten…) wachten totdat we een nieuwe blog kunnen plaatsen. Daar heb je hem al, ons strakke schema met Business and Bubbles. Got to love it.
Ow, en of de UEFA of FIFA al aan de telefoon hebben gehangen? Nee. Begrijp jij dat nou? Tsssss (Zag je de oogrol?). Maar er zijn wel weer ontwikkelingen bij Soccerhostess waardoor dat wellicht een stukje dichterbij komt. Rapapaaaa! Wat. Een. Cliffhanger! Een van die foute dagelijkse soaps is er niks bij. Maar goed, zolang dat nog niet the case is, kan ik nog makkelijk even een blog schrijven. In alle rust. DE vraag waar het deze blog om draait: ‘Hoe ervaar jij het verschil tussen Soccerhostess en Business and Bubbles. Het werken in opdracht versus volledige eigen vrijheid waar het gaat om de richting en activiteiten van je bedrijf?’ Ik vind die combinatie van beide mooi. Door het één besef je weer hoe fijn het ander is. Maar het is wel fijn, dat ondanks dat het in opdracht is, ik nog vaak de vrije hand krijg. Tuurlijk houd je rekening met, maar er is zoveel vertrouwen, dat je alsnog je gang kan gaan. Zonder vertrouwen wordt samenwerken dan ook heel moeilijk. Dat geldt niet alleen voor mij, maar voor iedereen. Of je nou een eigen bedrijf hebt of niet. En nu liggen de verhoudingen nog zo tussen Soccerhostess en BaB, maar de kans zit er dik in dat we binnenkort ook meer in opdracht gaan doen met BaB en ik kan niet wachten tot het zover is. Want we zijn flink aan het zaaien en wat lijkt me het tof om met ons idee van de Business Bolide / CarTalks meer te kunnen betekenen voor andere bedrijven. Bedrijven die hún klanten of hun leveranciers beter willen leren kennen en ze daarmee ook nog een mooi podium te geven. Win/Win voor alle partijen die erbij betrokken zijn! Voor ons is het alleen even wennen dat de korte lijnen die wij normaal hebben, in zulke grote organisatie vaak niet aan de orde zijn. Geduld in dus een schone zaak in dezen, alhoewel wij daar beide niet zo heel goed in zijn. Doorpakken en gaan! Maar ja… Fingers crossed dat bepaalde dingen binnenkort verder door gaan zetten en we nog meer kunnen gaan shinen dan we al doen. Spannende tijden! Voor beide bedrijven in mijn geval. Nu is het ondernemen één en al spannende tijd, maar toch… zo nu en dan spelen er dingen waar je extra van gaat stuiteren, want je wilt je blijven ontwikkelen. En die dingen zijn volop aan de gang. En welke kant ze ook opgaan, we gaan gewoon door… Hoor je Ramses alweer op de achtergrond? WE ZULLEN DOORRRRRGAAAAAN!!! Jij bent al 5,5 jaar ondernemer (wat voel ik mij opeens een broekie!). Zijn er momenten geweest dat jij dacht… Ik doe het niet meer! Dat ondernemen… Ik kap ermee! Zo ja, hoe ben je daarmee omgegaan? Wat een mooie en enorm eerlijke blog was dat! Precies het eerste punt in jouw vorige blog is de reden waarom ik Ibiza niet ‘voel’. Ik ben altijd iemand geweest die niet meedoet met de trend. En inderdaad, Ibiza wordt gigantisch gehypet op het moment en vaak op een manier die mij totaal niet aanspreekt. Gelukkig is er dan altijd nog jouw Ibiza kant, die me dan wel weer aanspreekt. Ik hoop dan ook voor jou dat het weer gaat normaliseren. En rap een beetje! En wat heerlijk herkenbaar weer. Mensen die ‘iets’ willen doen op Ibiza, dat heb ik zo vaak met mensen die ‘iets’ willen doen in het voetbal. Of met je willen linken op Linkedin omdat ze iets willen doen in het voetbal en zo hun netwerk willen vergroten. Nou… Succes. Ga eerst eens bedenken wat je wil gaan doen. Word concreet en GA ERVOOR! Heb er de ballen voor (goede woordspeling in dit geval) om van een veilige positie en elke maand een vast inkomen te hebben, naar een bestaan te gaan met veel meer onzekerheid. Ja, er zitten heel veel voordelen aan het zelf ondernemen, maar niet alles loopt van een leien dakje. Zeker in het begin niet. Maar blijf volhouden en blijf dromen! Zag je dat bruggetje? Hmmmm? Want hier komt ie, jouw vraag aan mij: ‘Jij bent een kei in je vak (organiseren van trainingskampen) wat zou een droomopdracht zijn voor jou met Soccerhostess?’ Mijn droom is om ooit mee te werken aan een gigantisch voetbal spektakel, zoals een WK/EK Finale of Champions League/Europa League finale. Dan wil ik natuurlijk alle voorafgaande wedstrijden ook ingezet worden, maar die ultieme wedstrijd en alle gekkigheid en hectiek die er dan bij komt kijken. Het 10 stappen vooruitdenken. Toen ik bijvoorbeeld hoorde over de explosie bij de spelersbus van Borussia Dortmund, was na de duidelijke eerste gedachten: Is iedereen ok? Mijn tweede gedachte: Het hoofd van zoveel mensen rondom die wedstrijd draait nu op volle toeren. Blazen we alles af vandaag? Wanneer spelen we dan? Hotels moeten een nacht langer geboekt worden. Vliegtickets moeten worden omgeboekt. Contact met sponsoren, etc., etc. HECTIEK! De mooiste functie lijkt me dan de functie van Venue Director. Degene die als een helikopter boven alles en iedereen hangt die werkt in en rondom het stadion en de wedstrijd. Dat lijkt me het einde. Ik ben dol op die hectiek en dat rondrennen en zorgen dat iedereen een toffe avond heeft. Wel jammer dat hakken dan geen optie zijn… Maar daar kom ik dan ook wel weer overheen. Denk ik… en ik moet je bekennen, als ik alleen al een keer mag meelopen met meneer de Venue Director ben ik al dolgelukkig. Dus ja… Dat is een ultieme droom voor Soccerhostess! En dat je dan die momenten kan pakken, wanneer je zomaar alleen in een stadion kan lopen. Geen mens te bekennen, alleen jij in een normaal kolkende omgeving en dan die stilte. Dat heb ik altijd iets magisch gevonden en dat zal ook altijd zo blijven. Ik heb het hier meerdere keren over hectiek gehad. Jij met jouw 3 bedrijven zal dat ook herkennen. Jouw hoofd maakt overuren en je pakt van alles aan. Hoe stel jij jouw prioriteiten? Rianne, jij Ibiza Ambassadeur dat je er bent! Ik heb bij Ibiza altijd het idee gehad van: ‘Noooo way, niets voor mij zo’n party eiland. Vooral nooit het vliegtuig pakken en daar eindigen.’ Door jouw verhalen, dat het echt niet alleen maar dat is en hoe jij vol liefde kan vertellen over ‘jouw’ eiland, geloof ik dat ik zelfs van Ibiza zou kunnen gaan houden. **valt even stil** Zei ik dat nou écht?! Holy sh*t! ZE ZEI HET ECHT! Ik moet hier even van bijkomen.
Dus voor iedereen die dacht dat Rianne op Ibiza een beetje vakantie zat te vieren daaro... Baby! You were wrong. Maar wat heerlijk om te mogen werken op zo’n prachtige locatie. Ik zie je al helemaal zitten, hard werkend, maar toch genieten van alles en iedereen om je heen. Jij krijgt aardig wat meer zonuren dan de gemiddelde mens in Nederland en dat kan alleen maar een positieve uitwerking hebben. Als je de zonnebrand ook goed gebruikt, natuurlijk (Jaja, daar was ik sommigen van jullie voor, he!). En…tja, niet slapen. Daar doe ik niet aan. Ik ben écht enorm goed in bed, want ik slaap als een os. Dat heeft ook weer te maken met de blog die ik laatst schreef (LINK!). Ik maak me niet snel zo druk om dingen, dat het me echt op die manier treft. Niet overdag en al helemaal niet in mijn slaap. Een tijdje terug heb ik daar nog een gesprek over gehad met mijn vader. Hij is daar denk ik nog wat extremer in, maar ik weet nu zeker dat ik die eigenschap van hem heb. En als je bepaalde dingen hebt meegemaakt in je leven, ga je dingen ook in perspectief zien. Dus áls ik me écht zorgen maak om iets, moet het wel een belachelijk belangrijk iets zijn. Ik lig eerder wakker wanneer er zulke toffe dingen gebeuren dat de vlinders in mijn buik niet willen slapen. Zoals Lilly Singh in haar boek schrijft (ik ben helemaal niet van dat soort JE KAN HET boeken, maar zij schrijft het zo tof, ik kon het niet laten om hem te kopen): het leven is als spelen met de Nintendo. Je kan alleen jezelf controleren, niet de dingen waar jij geen controle over hebt. Zie het als een spelletje Super Mario. Er komt van alles je kant op, zowel goed (helaas krijgen we in dit leven geen nieuwe levens toegespeeld) als slecht (die evil schildpadden, ARGH!), maar alleen jij kan alleen Mario sturen. En ja… ik weet dat dat ook inhoudt dat je met regelmaat je kop moet stoten aan een steen, om er iets positiefs uit te krijgen. ‘Understand that there are many things in life you have no control over and it is inefficient to become frustrated over that reality.’ ‘If you can’t control people, then control your reaction to them. If you can’t control a situation, then prepare for it. ‘ Dus… rapapa! Ik slaap heerlijk in mijn ultieme bed met mijn beautypillow en fijne man naast me. Ow enne, gratis tip! Zo’n beautypillow (of gewoon een satijnen overtrek, zal ook vast werken) is dus echt een aanrader, he. Je haren zitten na een heerlijke nacht rust of juist een wilde nacht, niet zo in de knoop en je huid zit ook niet in de kreuk. #NotSpon #True #NoFalseNews Ik heb net lopen roepen dat jij zoveel zonuren krijgt daar in Ibiza, maar er is zo nu en dan ook schaduw. Wat is de schaduwkant van het werken op een eiland als Ibiza? Rianne… wanneer jij al het geld van de wereld hebt, he? Mag ik dan met je mee? Want jouw verhaal, lijkt enorm veel op hetgeen ik ook zou doen. Wel fijn om te beseffen, dat we aardig wat van die dingen nu al doen. We reizen dan wel niet de wereld over (nou ja, wel, maar niet voor onze interviews. NOG NIET!), maar we reizen wel Nederland door om mooie verhalen op te halen. And we love it!
Dus… Life Novelist! JAAAAAA! Wat een goed verhaal weer. Dat schreeuwt echt: RIANNEEEEEE! Tijdens onze (auto) interviews kan ik altijd vol verbazing luisteren naar alle vragen die jij eruit gooit. De een naar de ander, BAM BAM BAM! Dus ik weet 100% zeker dat jij de mooiste verhalen vast kan gaan leggen. En jouw vraag! Wat een enorm moeilijke! Aaaargh! Wie, wie, wie?! Ik heb er echt heel lang over moeten nadenken. Maar ik denk dat Richard Branson van Virgin, de gelukkig is die met deze Mindfullness Maharadja (Rianne, hoe verzin je het!) op een eiland mag zitten. En ja, ik zeg eiland, want kom op! NECKER ISLAND, BABY! Deze man lijkt mij 1 brok inspiratie en eigenlijk gewoon een onwijs goede en leuke man. Ik volg hem al een tijdje op Instagram en ik zie dan filmpjes voorbijkomen van hem, waar ik echt blij van kan worden. Zoals bijvoorbeeld toen hij te horen kreeg dat er weer een kleinkind geboren was. Zijn reactie, de reactie van de mensen om hem heen. Echt. Mooi. Emotie. Of zijn kitesurf wedstrijd met Barak Obama. Doet ie even. Dr. Yes (Dr. No, eat his dust!), zoals hij zichzelf noemt, heeft natuurlijk een enorm imperium opgebouwd. Iedereen kent Virgin. Ik wil gewoon een dag met hem meelopen. Zijn gesprekken volgen. Zijn flow meemaken. Hoe ziet zijn dag eruit? Is deze zo hectisch als ik denk dat deze is, of heeft hij alles zo goed gedelegeerd, dat dat eigenlijk best wel meevalt. (Stiekem is hij hele dagen aan het Kitesurfen met Obama bij zijn eigen Necker Island. Druk, druk, druk!) En na de tijd wil ik in alle rust een drankje met hem doen en zijn anekdotes aanhoren. Echt alles in me opnemen en luisteren. Ik bedenk me opeens… Met Virgin kan je zo’n beetje alles doen wat je maar wilt. Van een fles wijn kopen, tot naar de maan vliegen. Dat is nog wel een idee voor ons! Wat nou interviews in een auto!? Wat denk je van interviews in een f*cking spaceship!? Houston, we’ve got no problems at all! Nope! Continue! Richard, don’t call us, we’ll call you, buddy! Ooeeeh! Ik bedenk me net… Lilly Singh! LILLY! Met haar wil ik een week optrekken of langer! Volgens mij is zij een enorme energie slurper, maar op een goede manier. Een vrouw van 29, die meer dan 11 miljoen volgers heeft op YouTube. Ze vecht voor #GirlLove (meiden/vrouwen moeten elkaar niet haten, maar elkaar steunen). Ze heeft net een boek uitgebracht en nu toert ze de wereld over met haar show: BAWSE. Zij komt van ver. Van depressie en zelfs gedachtes om zichzelf van het leven te beroven tot de positiviteitsgoeroe die ze tegenwoordig is. Ik ben op dit moment haar boek 'BAWSE' aan het lezen en het is geschreven met zoveel humor en toch zo in your face! Heerlijk. Ik weet zeker, dat zij over de hele wereld enorm veel (jonge) mensen inspireert en helpt het leven op een mooiere manier te benaderen. Enorm veel respect voor deze vrouw! Maar lieve, Book of life Troubadour, ik loop hier te roepen om Necker Island, echter zit jij de laatste tijd veel op dat ene andere eiland, IBIZA! Wat ben je allemaal aan het doen in de tijd dat je daar bent? Nou, nou, NOU? Wow, wow, wow! Lui en gemakzuchtig? Neeeee joh, je geen zorgen maken over dingen die niet te veranderen zijn, dat is toch niet lui. Dat is gewoon supersterk! Het feit dat je er niet te lang over nadenkt en doorgaat met het leven. Ik zou zoveel mensen dat gunnen. Het feit dat je het piekeren kan laten gaan! Geen slapeloze nachten, geen verspilde uren denken over dingen die wellicht nog niet eens aan de orde zijn of over dingen die wel aan de orde zijn, maar waar je niks aan kan doen of geen invloed op hebt.
Ik lees er de laatste tijd steeds meer dingen over en maak het mee met degenen om me heen. Mensen die niet meer volledig kunnen functioneren, omdat ze zich zorgen maken over van alles, omdat ze piekeren, omdat ze bang zijn van mensen ervan zullen denken. Ik kijk met regelmaat naar Amerikaanse YouTubers en ik hoor het woord Anxiety (angst (stoornis) zo enorm vaak voorbijkomen. Jongens, echt, dat helpt niks. Daarmee win je niks, sterker nog, je verliest alleen maar. Je verliest tijd die je had kunnen steken in positieve dingen, genieten met de belangrijke mensen om je heen en genieten van de kleine dingen. De zon schijnt! Het is langer licht. Denk aan de dingen die je blij maken, kijk naar de foto van een puppy of ander baby dier. Ik wou dat ik in de hoofden kon kijken van desbetreffende personen. Dat knopje om kon zetten, zodat de piekerfunctie uitging. Zodat ze met een gerust hart kunnen slapen. Zodat ze volop in het leven kunnen staan. Trots en gelukkig. En ook nog zoiets. Wat boeit het wat andere mensen van jou vinden? Laat iedereen in zijn/haar waarde. Draag de kleren die je wilt dragen, maak je op zoals jij dat wilt, laat je haar knippen zoals jij dat tof vindt, maak de keuzes die goed zijn voor jou. Wees een liefdevol mens voor jezelf, andere mensen, dieren en de wereld. Jij bent mooi! Jij bent tof! Jij rockt! En wat anderen daarvan denken? SCREW DAT! Wees in godsnaam blij met jezelf. Daar valt of staat alles mee. Jouw vraag. Maakt geld gelukkig? Ik vind dat een moeilijke vraag. Ik denk uiteindelijk, absoluut niet. Maar goed, we hebben het wel nodig. Ik ben wel blij dat ik een huis heb om in te wonen. Een auto met benzine erin waardoor ik zoveel vrijheid heb om te gaan en staan waar ik wil. Dat ik geld heb om eten te kopen. Dat ik de mogelijkheid heb om te reizen en de wereld te ontdekken en te zien dat mensen met praktisch geen geld, zo enorm gelukkig kunnen zijn. Daarnaast is het ook zo fijn om mensen die het minder hebben, te kunnen ondersteunen met iets wat jij wel kan missen, dus ook financieel gezien. Ik denk dat er genoeg mensen op deze aarde rondlopen die heel veel van hun kapitaal zouden opgeven voor liefde en gezondheid. Want dat is toch de grondslag van geluk. Liefde en gezondheid. En mijn god, wat stroom ik over van de liefde en wat mag ik veel liefde ontvangen. Daar ben ik dagelijks dankbaar voor. Dat besef ik me dan ook dagelijks, zonder te overdrijven. Dus als ik mag kiezen, heb ik liever geen cent en ben ik dolgelukkig, dan alles kunnen kopen wat mijn hart begeert en doodongelukkig zijn. Dat zou voor niemand een moeilijke keuze zijn, neem ik aan. Zo. Dat kwam vanuit diep in mijn hart. Wat zou ik graag een wereld zien vol met blije, huppelende, gelukkige mensen. En dieren (bestaan eenhoorns!?)! Laat ik die vooral niet vergeten. Maar Rianne, als jij al het geld van de wereld had (jaja), hoe zou jij dan jouw dagen invullen? Ik weet zeker dat je zou blijven werken, want daar houd je nou eenmaal van. Maar… wat zou je minderen en wat zou je veeeeheeeeel meer gaan doen? Wat je zegt, Rianne! Wat hebben we al veel leermomenten en lol gehad met de ondernemers waarmee we in de auto hebben gezeten. Zulke uiteenlopende mensen en ondernemingen! Elke keer wanneer ik een Business Bolide-film edit, zit ik met zo’n mega glimlach naar mijn beeldscherm te kijken. Gelukkig kunnen we ook serieuze gesprekken hebben (ja, echt!), maar het blijft toch heerlijk om terug te zien hoe leuk we het elke keer weer hebben met de ondernemer die we in de spotlight zetten. Dus… dat Vleugje Humor is elke keer weer aanwezig.
De vraag wat ik later wilde worden is voor mij ook zo’n belangrijke geweest. Ik had werkelijk geen idee. Op school moet je al zo vroeg kiezen voor een bepaalde kant, wat weet je dan al?! Echt 0,0 in mij wist wat ik wilde worden. Ik deed toeristisch management, suuuuper tof! Het reizen zat er toen al in! Alleen ging ik stage lopen bij een hotel en niet bij een touroperator. Dat pakte in mijn geval zeer goed uit. Maar toch, als ik toen wist wat ik nu weet, was ik een hele andere kant op gegaan. Maar ach, zo zie je maar weer, met een omweg kom je er ook. Welk beroep zou ik willen hebben… Jeetje. Dat zijn de vragen. Nou zijn de dingen die wij doen natuurlijk al het aller tofste om te doen. Met beide bedrijven. ’Jaja, Ell, dat weten we!’ Maar… vroeger wilde ik graag in grote musicals spelen. Ik weet nog, dat toen ik een klein Ellentje was, we de groep 8 musical deden. Ik heb toen van elke personage bekeken wie de meeste tekst had. Ik wilde de hoofdrol! Gelukkig waren er 3 meidenhoofdrollen te verdelen en ik kreeg er 1 van! Wat vond ik dat geweldig. Tot op de dag van vandaag kan ik de liedjes nog (mee)zingen. Ik weet nog goed, mijn eerste échte musical die ik ooit zag, was Elisabeth. De musical over Sissi. Sissi is en blijft iets geweldigs voor mij. Zoveel jeugdsentiment. Die jurken! Oooww, die jurken. Ik was een jaar of 15 toen ik de musical zag en met ogen op steeltjes heb ik gekeken. Pia Douwes speelde de hoofdrol en ik was op slag verliefd. Acteren, zingen, dansen, prachtige jurken, ALLES! Toen dacht ik: IK WIL DIT OOK! Dus als ik echt eens zou mogen wisselen van baan, dan wil ik dat. Gooi me dat podium op. Geef me teksten. Geef me die jurk. Geef me tientallen mensen die ik mag ontroeren en mee mag nemen in het verhaal. Geef me een goddelijke zangstem (wellicht iets moeilijker te regelen) en ik doe het. Maar ik zou het ook doen voor een toffe band. Duizenden uitzinnige fans voor je zien staan. Alle mensen zien meezingen met jouw liedjes. Iedereen zingt en springt op hetgeen jij hebt gemaakt. Het komt er dus op neer dat ik op het podium wil staan, blijkbaar. Weten jullie dat ook weer. Dus ook in die beide gevallen, niet in dienst van een bedrijf, maar je eigen plan trekken. En dan vraag je je wellicht af: ‘Waarom sta je daar dan niet?!’ Weet je… ik weet het niet eens. Ik denk het meisje uit het dorp, wat toen nog niet de ballen had om de grote boze buitenwereld in te trekken. De opa van Rem (mijn vriend) zei altijd: 'Had ik en wol (lees: wil) ik, is arm volk.' Als in, achteraf kan je er niks meer aan veranderen, accepteer het maar. Dus... dat doe ik dan maar. Rianne, we hebben gesproken over nee zeggen en er later een goed gevoel over hebben. Zijn er ook dingen waarvan je later dacht: Had ik het toch maar gedaan! |